Met (zeer) ruime voorsprong behaalden Paul, Rinus en Mieke op 4 oktober blik op de Haegsche Bluf.
Er deden aan deze prestatietocht 16 teams mee. Het was een tocht met veel obstakels, waardoor de roeiafstand geen 54 km maar 59 km was.
Al met al een zeer geslaagde dag.
Met dank aan PaulK die voor alle Rijnmond teams route kaarten had gefabriceerd.
Alle Rijnmond boten haalden de eindstreep op deze marathon over 54-59 km kilometer.
Lees verder voor de tijden en een volledig verslag
De uitslagen:
1ste Rijnmond team met Paul -Rinus- Mieke Roeitijd 7u 26m
7de Rijnmond team met Paul -Carla- Erna Roeitijd 8u 40m
10de Rijnmond team met Sietske -Yvonne-Wilma-Marjan-Tessa Roeitijd 8u 54m
12de Rijnmond team met Toby -Paul -Sandra Roeitijd 8u 58m
14de Rijnmond team met Jan -Roel--Alex Roeitijd 9u 07m
Op 4 oktober begonnen bij het aanbreken van de dag vier boten C2+ en een C4+ volgeladen met in totaal 17 Rijnmonders aan de Haegse Bluf Marathon.
Het beloofde een zinderend zonnige najaarsdag te worden; de ergste waterleliegroei was uit de vaarten en de wind was niet hinderlijk maar bracht gelukkig wat verkoeling.
Er deden 28 ploegen mee waarvan 16 aan de prestatietocht en 12 aan de wedstrijdwedstrijd. Alle 5 boten met Rijnmonders in de prestatietocht natuurlijk.
Om 8:02 ging de ploeg Sietske (Sietske, Marjan, Yvonne, Tessa en Wilma) van start in de dames C4. Daarna de C4 boten van andere verenigingen.
Vervolgens alle C2+ boten met: Carla, Paul v H en Erna; Sandra,Toby en Paul de M; Jan Alex en Roel; en tenslotte om 8:29 Mieke Rinus en Paul K.
Van de andere Rijnmonders ken ik de details en wederwaardigheden niet en daarom volgt hierna ons eigen verslag.
Na 4 km moest je van het brede water afslaan naar een smalle gracht en nog eens 2 km later werd dat een heel smal grachtje waarin aan één kant de woonboten in een lange rij zijn afgemeerd. Zelfs Pieterburen kon hier niet goed meer, dus wij namen de peddel ter hand en ploeterden niet alleen langs twee kilometer woonboten maar passeerden zo ook de hele roeivloot die schots of scheef in de gracht lag, op twee C4en na. Na de laatste woonboot en nog een brug zijn we gewisseld, exact op mijn voorgenomen schema van 1:08’ na 7,8 km. Daarna werd het makkelijker: geen boten meer die in de weg lagen, de vaart wel smal en met waterplanten maar niet serieus hinderlijk. Bij Kwintsheul maakte de laatste C4 die we nog konden inhalen een pitstop en toen lagen we zomaar ineens ‘op kop’. Dat duurde niet lang want ook wij gingen weer wisselen, bij de Uithof. Maar die andere boot sloeg vervolgens rechts in plaats van linksaf dus mochten wij weer voorop varen. Zo kwamen we in Monster bij het keerpunt vlak achter de duinen na 24,5 km en 3:24’ tussentijd.
Op de terugweg naar de Gantel ontmoetten we slechts enkele achtervolgers (waaronder team Toby met de Aarts Vrienden) met als conclusie dat we zeker twee kilometer ‘los ‘ van nr. 2 waren. Een volgende wisselplek (om onverklaarbare reden de lunchplek genoemd want er viel niets te halen en alleen te brengen in een mobiel toilet) daar een korte pauze ingebouwd en toen door naar de Maasdijk en Oranjesluis. Hier moest je afslaan het Zwetkanaal op en onder een paar hoogspanningsmasten door varen. Zogezegd, zo gedaan, totdat we bij een brug kwamen die vanwege wegwerkzaamheden onder het brugdek versterkt, maar ook gebarricadeerd was met een zware balkenconstructie: we konden niet verder!
Alle opties bekeken en toen maar de wedstrijdleiding gebeld. PANIEK aan gene zijde! Maar even later de opdracht om terug te varen naar de Naaldwijksevaart, en dan door Naaldwijk heen weer naar het Zwetkanaal zien te komen. Daar hadden we dus 7 km voor nop geroeid.
Terug dus en zoeken naar de Naaldwijksevaart terwijl enkele achteropkomers verwonderde blikken naar ons wierpen (“waarom terug?” wij: “ga maar bellen met De Laak”) en, uiteindelijk in het dorp Naaldwijk gekomen, wij steeds maar de weg vragen aan mensen die in hun achtertuin zaten te borrelen of aan schippers van motorbootjes die we tegenkwamen (“Ja…’t is wel erg smal hoor maar het kan”).
Ergens bij de grote veilinghallen kwamen de Elfjes ons inhalen. De Elfjes zijn de ploeg dames die de elfstedentocht dit jaar met z’n drieën gevaren en gewonnen hebben en zij waren dan ook de eerste roeisters uit de wedstrijdcategorie. Ze waren om 10:18 gestart en hadden net op tijd een telefoontje van de wedstrijdleiding gekregen over de gewijzigde route, zodat zij geen extra kilometers hadden afgelegd. Maar ze wisten net als wij niet hoe ze varen moesten en waren dus maar achter ons aan gegaan. We moesten ze voor laten want deze meiden gaan echt harder. Eenmaal terug op het Zwetkanaal besloten wij dat we de lus via De Lier niet gingen varen, waardoor we van de opgelopen extra 7 km er bijna 4 weer terugverdienden. Dus rechtdoor over het Zwet naar de Bonte Haas en verder, naar Delft noord waar je op het Rijn-Schiekanaal uitkomt en langs o.a. de Hoornbrug de Trekvliet opdraait waar de Finish ons wachtte.
Om 3:15’ met ruim 58 km op de teller als eerste van alle boten aan het vlot! Immers die wedstrijdroeisters moesten eerst nog naar Leidschendam om daar een keerpunt te maken voor de sluis, en zij kwamen zo doende pas later binnen.
Voordat je uitgestapt of -gehijgd bent krijg je al een oorlam en blik om je nek, en ga je op de foto. We hadden daarna alle tijd om de boot op te binden en op de trailer te zetten, te douchen, een biertje te pakken enzovoort voordat er meer boten arriveerden.
Voor ons en alle Rijnmonders een geslaagde want door iedereen volbrachte tocht, voor de organisatoren pech met de brugversperring, en voor de wedstrijdroeiers een tegenvaller omdat ze geen geldige uitslag voor het jaarklassement der marathonroeiers opleverde.
8 okt ’14 Paul Kaan
