Verslagen tochten

In het weekend van 4 tot en met 6 juli was het tijd voor de eerste weekendtocht van 2014 en een memorabele tocht zou het worden! Niet eens omdat we een tocht over de Friese wateren hadden uitgezet met de Kerkboot, een boot met 14 roeiers en één stuur, op zich al een bijzonderheid. Nee, het memorabele zit ‘m in de omstandigheden waar we tijdens de tocht in verzeild raakten. Vrijdag kwamen we aan bij de accommodatie in Grou, een voormalige jeugdherberg. Het was warm en we konden tot ’s avonds laat buiten zitten. De verwachting was wel dat het weer in de loop van zaterdag zou verslechteren, met een opstekende wind in de middag. We besloten dus in de ochtend een route over het Heegermeer (het grootste meer van Friesland) te varen en in de middag over smallere wateren. Bij de eerste koffiestop vlak voor het Heegermeer leek er nog niets aan de hand, het zonnetje scheen en het water kabbelde voort, maar toen we eenmaal het meer opvoeren brak de hel los. We werden overspoeld door ongekend hoge golven, zodat we binnen de kortste keren tot op de draad nat waren en dat gedurende de volle 3 kilometer die we over het meer zouden varen. Deze 3 kilometer leken wel een eeuwigheid te duren… De Kerkboot is een hele brede boot die niet zo gauw omslaat maar dat nam niet weg dat de boot wel vol water kwam te staan. Gelukkig waren er 2 pompen in de boot waarvan er één kapot bleek te zijn. Dus ging één roeier pompen terwijl de anderen doorroeiden, ook dat kan in de Kerkboot ! Daardoor bleef de hoeveelheid water in de boot beperkt. Toen we van het meer afgingen en we in kalmer vaarwater terecht kwamen begon het zachtjes te regenen dus opdrogen ho maar. Er zat daarom niets anders op door te roeien tot we een café of iets dergelijks tegen zouden komen.

In het gehucht Parrega (tussen Workum en Bolsward) vonden we eindelijk een café maar dat bleek dicht te zijn. Dankzij een tip van een voorbijganger kwamen we erachter dat er die dag een dorpsfeest werd gehouden en dat daarvoor een grote feesttent was opgezet. En inderdaad, er bleek een grote tent te staan waar we even konden uitrusten en opdrogen, de gelukkigen die droge kleren bij zich hadden konden zich omkleden. Het gebied was overigens niet geheel ongevaarlijk, er liepen kinderen met waterpistolen rond en in de tent werden waterspelletjes gehouden. Een ieder zal begrijpen dat we ons daarvan hebben gedistantieerd (hoewel het natuurlijk vermakelijk is om te zien hoe anderen nat worden).

Na deze welverdiende lunchpauze gingen we verder. Teus, die de hele tijd gestuurd had werd op de stuurplaats afgewisseld door Dick. Het was nog een kleine 20 km naar het eindpunt en begrijpelijkerwijs wilden we daar zo snel mogelijk zijn. Onderweg kregen we nog wat regenbuitjes over ons heen, maar dit was niets in vergelijking met wat we eerder op de dag over ons heen hadden gehad. Na Bolsward en IJlst kwam Sneek weer in zicht, waar een einde kwam aan de barre tocht van 43 kilometer. Maar we kunnen wel terugkijken op een uniek avontuur!

We vertrokken met 28 roeiers richting sluisje bij de Kralingse Verlaat, waar we een afspraak hadden met de sluiswachter om ons door te laten naar de Kralingse plas. Helaas stond de sluiswachter op ons te wachten bij de Berg en Broekse Verlaat (het sluisje bij Nautilus). Het resultaat was dat de roeiers 3 kwartier voor de sluis moesten wachten voordat de sluiswachter arriveerde. In het warme novemberzonnetje, dat dan weer wel.

Nadat we eindelijk door de sluis waren staken we de plas over naar restaurant de Schone Lei, waar we heerlijk op het terras konden genieten van een drankje. Niet te lang helaas want we moesten op tijd weer bij de sluis zijn omdat in het clubgebouw inmiddels druk gewerkt werd aan de pompoenensoep. Het lukte deze keer de boten op tijd door de sluis te krijgen zodat we niet zo laat weer terug waren dat de soep inmiddels koud was geworden.

Zo konden we na de tocht genieten van de overheerlijke pompoenensoep. Complimenten aan de evenementencommissie die wederom haar beste beentje heeft voorgezet!

Tijdens de tocht werd de onlangs overleden Cor Verbeek herdacht. Er werden bloemen in het water gegooid, gevolgd door een korte stilte.

Ze zijn net terug van de Friesche Elfsteden en niet als late finishers van de ERM maar als roeiers van hun eigen Elfsteden Roei Tocht.
Met een ter plaatse gehuurde boot deden Ria, Rian, Wil en Yvonne de steden aan in wisselende weersomstandigheden.

Klik op 'lees meer' voor een tekst- en fotoverslag.

Prima roeiweer en een overtekend evenement; de Oorsprong van de Rotte tocht is gewild gebleven in de afgelopen zeven jaar.

Heel begrijpelijk want de tocht is een ideale kennismaking met het mooie Rotterdamse roeiwater en ook met de door onze toercommissie goed georkestreerde Rotterdamse gastvrijheid!

"het is een echte aanrader, ga met je roeimaten een paar dagen erop uit!" melden de dames enthousiast over hun meerdaagse trektocht. Hier volgt het verslag van Yvonne...

Dag tocht naar Woerden

In de regen reden we naar Woerden om een tocht te gaan roeien in het groene hart van Nederland. Helaas door de regen zijn we niet verder gekomen dan Linschoten. Oude Water hebben we die dag niet meer bereikt. We konden ons ook niet laten wegen bij de heksenwaag. Toch kijken we terug op een gezellige dag. Volgend jaar gaan we beslist nog eens naar Woerden om de geplande tocht helemaal te roeien.

Verslag Yvonne Vermeer